Παραθέτουμε το άρθρο της κας Δέσποινας (Ντέπη) Μαυρίδου, για την Σέριφο ως γαστρονομικό προορισμό. Η κα Μαυρίδου η οποία επαγγέλεται Διαιτολόγος-Διατροφολόγος (M.Sc.) με ειδίκευση στον Σακχαρώδη Διαβήτη και έχει έδρα την Καβάλα, φαίνεται να γνωρίζει τα προϊόντα του νησιού και την ιδιαιτερότητα καθενός από αυτά που μας παρουσιάζει.
“Η Σέριφος είναι μόλις μια ανάσα από την Αθήνα και είναι ο ιδανικός προορισμός για όσους αναζητούν ήσυχες διακοπές αλλά και για όσους θέλουν και λίγη νυχτερινή ζωή. Με άλλα λόγια, τα συνδυάζει όλα.Στο νησί δεν υπάρχει αεροδρόμιο και ο μόνος τρόπος για να την επισκεφτείς είναι το πλοίο από τον Πειραιά. Με το συμβατικό πλοίο θα χρειαστείς 4 ώρες ενώ με το ταχύπλοο μόλις 2.Με το που φτάνεις στο λιμάνι, αντικρύζεις το πανέμορφο Λιβάδι. Είναι ο πιο πολυσύχναστος οικισμός του νησιού, όπου κατά μήκος του απλώνονται δεκάδες μαγαζιά και καταλύματα. Αν σηκώσεις το βλέμμα σου, θα δεις τη χώρα της Σερίφου χτισμένη πάνω σε τεράστια κρημνώδη βράχια. Μια θέα που πραγματικά σου κόβει την ανάσα. Δικαιωματικά λοιπόν, κατατάσσεται στα ομορφότερα νησιά των Κυκλάδων.Ένας τόπος με φυσική ομορφιά και καταγάλανα νερά αλλά άγρια και βραχώδη υποστρώματα που δεν ευνοούν την καλλιέργεια της γης. Η κτηνοτροφία είναι μικρή και περιορίζεται στην εκτροφή των αιγοπροβάτων. Παρ’ όλα αυτά οι κάτοικοι της Σερίφου με λιγοστά αμπέλια και χωράφια κατάφεραν να διατηρήσουν σε ένα βαθμό την γαστρονομική ταυτότητα του νησιού.Η Σέριφος παράγει λίγα και καλά προϊόντα που πρέπει να ταξιδέψεις ως εκεί για να τα δοκιμάσεις καθώς δεν θα βρεις εύκολα αλλού. Ανάμεσα στα λίγα προϊόντα που παράγονται εκεί, τα αρωματικά αιγοπρόβεια τυριά έχουν την τιμητική τους. Οι οικογένειες του νησιού συνήθιζαν να τυροκομούν στο σπίτι τους, έχοντας ειδικό λάκκο στο πάτωμα του σπιτιού τους, όπου παλαίωναν τα τυριά αντί για το πιθάρι.
Τα πιο γνωστά τυριά της Σερίφου είναι:
Σερφιώτικο Τυρί
Το Σερφιώτικο τυρί είναι ένα είδος γραβιέρας 4μηνης ωρίμανσης που γίνεται από αιγοπρόβειο γάλα η οποία στεγνώνει σε καλαμωτές. Είναι πικάντικο και αρκετά αλμυρό και τρώγεται είτε σκέτο ή τριμμένο πάνω από ζυμαρικά.
Τυρί του Λάκκου
Το τυρί του Λάκκου που αλείφεται ή με κατακάθι κρασιού ή αρωματίζεται με διάφορα βότανα όπως το τσιγκούρι (θρούμπι), είναι ένα σκληρό τυρί με πικάντικη γεύση και σκουρόχρωμη επιδερμίδα. Είναι το πιο εμβληματικό τυρί του νησιού καθώς διατηρείται σε συνθήκες κελαριού για πάνω από δυο χρόνια.
Μυζήθρα του Λάϊνα
Σε άρωμα και γεύση θυμίζει την κοπανιστή των Κυκλάδων. Η Μυζήθρα του Λάϊνα ή αλλιώς Μυζήθρα Πιπεράτη, έχει σαν βάση της την ξινομυζήθρα και είναι μαλακή και εξαιρετικά πικάντικη.
Ξινομυζήθρα
Μαλακό και ελαφρώς αλατισμένο τυρί, η ξινομυζήθρα της Σερίφου, γίνεται από πλήρες αιγοπρόβειο γάλα από τον Μάιο μέχρι και τον Αύγουστο, για όσο διάστημα δηλαδή έχουν τα ζώα τους γάλα.
Άλλα τοπικά προϊόντα που πρέπει να δοκιμάσεις στο νησί είναι:
Λούζα με κύμινο
Η λούζα, το περίφημο αλλαντικό των Κυκλάδων, είναι ψαχνό χοιρινό, που παίρνουν συνήθως από τη ράχη του χοίρου, το περνάνε σε καθαρό έντερο με κρασί, το πετρώνουν και ύστερα το κρεμάνε στον αέρα. Στη Σέριφο, η λούζα αρωματίζεται με κύμινο, μπαχάρι, πιπέρι και σκόρδο.
Κρόκος
Ένα δημοφιλές αρωματικό στη Σέριφο είναι ο κρόκος, που φύεται στα ένυδρα χώματα του νησιού. Τον χρησιμοποιούν για να αρωματίσουν τη σούμα, την τοπική εκδοχή του γνωστού σε όλους μας τσίπουρου.
Μάραθα
Τα άφθονα και αυτοφυή μάραθα, είναι ένα από τα αγαπημένα αρωματικά φυτά των ντόπιων. Σπεσιαλιτέ του νησιού, είναι οι μαραθόπιτες αλλά και οι μαραθοτηγανίτες που τηγανίζονται με κουρκούτι και μπόλικα κρεμμυδάκια.
Σερφιώτικο κρασί
Τα κρασιά που παράγονται στα δύσβατα μέρη της Σερίφου έχουν κι αυτά μια ιδιαίτερη και σκληρή ομορφιά που εύκολα αναγνωρίζεις αν ξέρεις τη Σέριφο λένε οι οινοποιοί της. Λόγω της θάλασσας και του ξηροθερμικού κλίματος, στα κρασιά της Σερίφου διακρίνεις μια αλμυρή και μεταλλική γεύση πλούσια σε φρουτώδες αρώματα.
Λιαστές ντομάτες και κάππαρη
Όπως σε όλα τα Κυκλαδίτικα νησιά, έτσι και στη Σέριφο παράγουν λιαστές ντομάτες και κάππαρη. Αν βρεθείς στη Σέριφο αξίζει να δοκιμάσεις τις τηγανισμένες μέσα σε κουρκούτι λιαστές ντομάτες καθώς και την κάππαρη γιαχνί που σερβίρετε με την ντόπια σούμα.
Η καλλιέργεια δημητριακών και οσπρίων ήταν ακμαία στο νησί αλλά πλέον οι αγροτικές καλλιέργειες έχουν περιοριστεί σε οικιακό επίπεδο. Τα ρεβίθια και η φάβα έχουν την τιμητική τους καθώς σερβίρονται στα περισσότερα μαγαζιά, όπως επίσης αποτελούν και το κύρια εδέσματα που προσφέρονται άφθονα στα πανηγύρια του νησιού στις 14 και 15 Αυγούστου για τον εορτασμό της Κοίμησης της Θεοτόκου.
Αν βρεθείς στα μέσα του Αυγούστου στη Σέριφο λοιπόν, δεν πρέπει να παραλείψεις να επισκεφθείς έστω ένα από τα πανηγύρια τους. Εμείς επισκεφθήκαμε τα πανηγύρια της Παναγία Ράμου και την Παναγία Σκοπιανής, όπου ντόπιοι και τουρίστες γίνονται μια παρέα. Όλη τη νύχτα χορεύουν και διασκεδάζουν, πίνοντας Σερφιώτικο κρασί και φυσικά δοκιμάζουν τα τοπικά εδέσματα όπως τη φάβα, το γλυκό μακαρονάκι με κανέλα και μοσχοκάρυδο, ζεστές πατάτες τηγανητές καθώς και χοιρινά κρέατα για όσους δεν ακολουθούν νηστεία.
(Πηγή: https://www.mednutrition.gr/, της Δέσποινας Μαυρίδου, 27/12/2023, φωτό: www.canva.com)
