Στη σελίδα Facebook του Εργαστηρίου Τοπικής και Νησιωτικής Ανάπτυξης διαβάσαμε την κάτωθι ανάρτηση του καθηγητή του Παν/μίου Αιγαίου κου Ι. Σπιλάνη, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ, τείνει χείρα βοηθείας στην πολύχρονη ολιγωρία-αδιαφορία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, περνώντας την ευθύνη της κακής διαχείρισης των υδατικών πόρων της Σερίφου σε ατομικό επίπεδο, αλλά και ενεργοποιώντας το τμήμα εκείνο των ταξικών διαφορών, ανάμεσα σε όσους κατέχουν “βίλες” και σε αυτούς που δεν κατέχουν. Διαβάστε και κρίνετε μόνοι σας:
«Από τη α’φάση της μελέτης που ως Εργαστήριο έχουμε αναλάβει από τον Δήμο Σερίφου είχαμε επισημάνει ότι η κατανάλωση νερού είναι πολύ υψηλή στις περιοχές με την εκτός οικισμού δόμηση όπου τα τελευταία χρόνια έχουν χτιστεί οι “βίλες”.
Η επισήμανση αυτή έγινε σε όλες τις παρουσιάσεις (πριν προκύψει η φετινή κατάσταση) γιατί θεωρούσαμε ότι αποτελεί μια αρνητική εξέλιξη που πρέπει να σταματήσει.
Σήμερα περπατώντας μέσα στο κάμπο είδα ότι υπήρχε σε λειτουργία πότισμα για γκαζόν!!!! Μαθαίνω ότι στις “βίλες” και όχι μόνο, τα ποτίσματα συνεχίζονται ακόμη και σε φυλλάδες, ενώ είναι υπαρκτό το θέμα με τις πισίνες, παρά το γεγονός ότι όλα τα ΜΜΕ βοούν για το θέμα της λειψυδρίας και κανείς δεν μπορεί να επικαλεστεί τη δικαιολογία “δεν ήξερα”.
Η υποχώρηση της έννοιας του “δημοσίου συμφέροντος” υπερ των ατομικών συμφερόντων και της προσωπικής καλοπέρασης είναι προφανής στη χώρα μας, ειδικά σε ότι αφορά στο περιβάλλον. Ομως η κλιματική κρίση οφείλει να μας ξυπνήσει όλους απο τον λίθαργο μας. ΤΩΡΑ.
Τόσο στο θέμα του νερού όσο και σε μια σειρά από άλλα θέματα η μελέτη μας υποστηρίζει ότι ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΕΝΤΕΛΩΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΕΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΡΟΠΟ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ. Πρέπει οι επιχειρήσεις, οι πολίτες και οι τουρίστες να γίνουμε ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ προς τα παιδιά μας και το κόσμο γύρω μας.
Οι έννοιες της βιωσιμότητας και της φέρουσας ικανότητας όχι μόνο δεν είναι κενές περιεχομένου αλλά πλέον συζητούνται -έστω και καθυστερημένα- σε ανώτατο πολιτικό και πολιτειακό επίπεδο. Οπως και η ιδιαιτερότητα της νησιωτικότητας σε όλα τα επίπεδα (https://ecopress.gr/i-ektos-schediou-domisi-chthes-sto…/)
Μπορούμε να μετατρέψουμε τη Σέριφο σε ένα πρότυπο βιώσιμου νησιού εφόσον όλοι, κάτοικοι, επισκέπτες, επιχειρηματίες και δημοτικό συμβούλιο το επιθυμούμε πραγματικά.
Ιδού η Σέριφος ……….»
Δεν διαφωνούμε σε κάτι με τον κο καθηγητή, μόνο μία επισήμανση και μια ερώτηση:
- Είναι σαφές– και από τις μαρτυρίες του ιδίου του κου Σπιλάνη από τη βόλτα του στον Κάμπο–, πως με κλισέ, παραινέσεις και ευχολόγια τύπου: «ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΕΝΤΕΛΩΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΕΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ ….», δεν πρόκειται να γίνει κάτι. Περιμένουμε τις εφικτές, εφαρμόσιμες και ρεαλιστικές προτάσεις.
- Η ερώτηση έχει σχέση με την επισήμανση… Αυτές οι «εφικτές, εφαρμόσιμες και ρεαλιστικές προτάσεις», υποθέτουμε θα τις δούμε στην β’ φάση της μελέτης. Μήπως μπορεί να μας διαφωτίσει κάποιος (ο ανάδοχος, ή η δημοτική αρχή) πότε προβλέπεται η παράδοσή της; Διότι έχουν ήδη περάσει κάποιοι μήνες από την α’ φάση…
(Πίνακας από: ιστότοπο στο Facebook του Εργαστηρίου Τοπικής και Νησιωτικής Ανάπτυξης)
