«Μύκονος γίναμε»….

Έχουν διατυπωθεί συχνά αφορισμοί για να «μην γίνουμε Μύκονος», όσον αφορά βεβαίως την επέλαση του υπερτουρισμού και το αδιαχώρητο του Αυγούστου, αλλά τελικά πάμε να «γίνουμε Μύκονος» των μπράβων, των εκφοβισμών και των σκοτεινών συμφερόντων…

Είχαμε διαβάσει, σχολιάσει και αναδημοσιεύσει την ανάρτηση του μηχανικού κου Αχιλλέα Γαζή στις 6/9 στα μέσα κοινωνικής δκτύωσης με το τίτλο «ΜΑΦΙΟΖΙΚΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΕΡΙΦΟ;;;», για το περιστατικό ξυλοδαρμού μάρτυρα σε υπόθεση αναγνώρισης κυριότητας οικοπέδου και είχαμε διατυπώσει τις ανησυχίες μας. Από τότε, προς έκπληξή μας, το θέμα δεν συζητήθηκε σε κοινωνικό επίπεδο στο νησί (γιατί άραγε;), αλλά υποθέσαμε η συνέχεια θα δοθεί από τη δικαιοσύνη.

Έρχεται λοιπόν η «Εταιρεία Μεταλλείων Σερίφου» να μας δώσει λεπτομέρειες, …με καλυμμένα ονόματα και διευθύνσεις, σε μια επιστολή προς το δημοτικό συμβούλιο Σερίφου, η οποία βέβαια αποκαλύπτει στα μέλη του ποιοι ήταν οι εναγόμενοι, ποιοι πιθανόν να είχαν συμφέρον να υπαναχωρήσουν οι μάρτυρες και ποιοι υπήρξαν θύματα. Το παρήγορο είναι, από ότι καταλαβαίνουμε από την επιστολή, πως η υπόθεση έχει πάρει ήδη το δρόμο της δικαιοσύνης, για την ταυτοποίηση των δραστών και των ηθικών αυτουργών, οπότε σταματάμε εδώ τον σχολιασμό…

Όμως έχει και ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο η επιστολή, τη σύνδεση με την μελέτη Μπελαβίλα για την «Τεκμηρίωση, αποτίμηση και προτάσεις θεσμικής προστασίας, διάσωσης και ανάδειξης των μεταλλευτικών μνημείων και τοπίων».

Η επιστολή είναι διατυπωμένη με νομικίστικη ορολογία, αλλά εμείς καταλαβαίνουμε τα εξής:

Η μελέτη της οποίας το τεχνικό/επιστημονικό μέρος δεν είμαστε σε θέση να κρίνουμε, «επεκτείνεται» και σε εκτιμήσεις που αφορούν το ιδιοκτησιακό καθεστώς, λαμβάνοντας υπόψη «ιστορικά» στοιχεία και όχι νομικού χαρακτήρα πράξεις. Εμείς, μπορούμε να δικαιολογήσουμε τους μελετητές σε αυτό, διότι «ο πελάτης έχει πάντα δίκιο» και ο αναθέτων αυτής της μελέτης δεν είναι άλλος από το Δήμο Σερίφου. Οπότε φυσικό είναι να αντικατοπτρίζονται οι απόψεις του και θέσεις της δημοτικής αρχής μέσα στο κείμενο. Φυσικά, επειδή οι μελετητές είναι έμπειροι ακαδημαϊκοί και πολλά χρόνια στον χώρο, και δεν θέλουν μπλεξίματα με αγωγές και τα τοιαύτα, κάπου μέσα στην μελέτη αναφέρεται πως «Η παρούσα έρευνα -εκ φύσεως- δεν μπορεί να αξιολογήσει το ιδιοκτησιακό καθεστώς ούτε βεβαίως να προχωρήσει σε έλεγχο τίτλων καθώς τούτο αναλογεί σε νομικές και συμβολαιογραφικές ειδικότητες». Αυτό φυσικά δεν τους εμποδίζει να συμπεριλάβουν ένα κεφάλαιο (το Κεφάλαιο 8), στο οποίο άνθρωποι μη νομικοί μιλούν και ερμηνεύουν νομοθεσίες, και μάλιστα –όπως αναφέρει η επιστολή της εταιρείας– στρεβλά και επιλεκτικά. Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα από την επιστολή:

«Επιχειρείται ευθέως – παντελώς αναρμοδίως – ερμηνεία και εφαρμογή σύνθετων νομικών κανόνων και εννοιών (κυρίως του Α.Κ. και του Μεταλλευτικού Κώδικα), με επιλεκτική μάλιστα επίκληση ελλιπών στοιχείων και εξόφθαλμη παράλειψη αναφοράς στους τίτλους της Εταιρείας μας, η οποία βρίθει αντιφάσεων και σκοπούμενης σύγχυσης, σε πλήρη αντίθεση με την ανωτέρω δήλωση αναρμοδιότητας/ αποποίησης του ιδίου μελετητή».

Τι έχουμε με απλά λόγια; 

Μια «επιστημονική μελέτη», η οποία έρχεται να ρίξει λάδι στη φωτιά στη διαμάχη μεταξύ Δημοτικής αρχής και Εταιρείας στις διαφορές που έχουν σε θέματα ιδιοκτησίας, τις οποίες αρμόδιες για να τις λύσουν είναι οι δικαστικές αρχές και ΜΟΝΟΝ αυτές. Η μελέτη «κλείνει το μάτι» στη Δημοτική αρχή, παρά την διακριτική αποποίηση ευθύνης που αναφέραμε, η οποία δεν θα εμποδίσει την Δημοτική αρχή σε μελλοντικό χρόνο να χρησιμοποιήσει την μελέτη σαν υποστηρικτικό μέσο στη δικαστική διαμάχη με την εταιρεία, με το επιχείρημα «ορίστε κύριοι… Το λέει και η μελέτη του Πολυτεχνείου»!!!¸ αποσιωπώντας φυσικά τη δήλωση του μελετητή που δηλώνει ευθαρσώς παντελώς αναρμόδιος για τέτοιες εκτιμήσεις.

Και  απ ότι φαίνεται έπεται και συνέχεια….

Αν μη τι άλλο, σε αυτό το νησί δεν θα βαρεθούμε ποτέ…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *