H Επιστημονική Hμερίδα «Σχεδιάζοντας (σ)τα όρια των μικρών νησιών», συνδιοργανώθηκε από το Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητας και τη Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του ΕΜΠ, έγινε στο Κτίριο «Αβέρωφ» της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του ΕΜΠ, στην Πατησίων και συντονίστρια ήταν η Αναπλ. Καθηγήτρια και Κοσμήτορας της Σχολής κα Ειρήνη Κλαμπατσέα.
Έλαβαν μέρος ιδιαίτερα αξιόλογοι επιστήμονες και τα συμπεράσματα είναι σημαντικά για την περαιτέρω αναπτυξιακή πορεία των μικρών νησιών σχετικά με τον επιχειρούμενο χωροταξικό σχεδιασμό και τις προκλήσεις της κλιματικής αλλαγής, της εποχικής τουριστικής πίεσης κ.λπ. Όπως δήλωσε και η συντονίστρια κα Κλαμπατσέα, υπάρχει η αναγκαιότητα ενός εξειδικευμένου χωροταξικού σχεδιασμού στα μικρά νησιά, καθώς πρόκειται για μικρές οντότητες, που θα πρέπει να είναι αυτάρκεις και το καθένα να διασφαλίζει την ταυτότητά του.
Ανάμεσα στους ομιλητές και δύο γνωστοί μας Πανεπιστημιακοί, ο κος Ιωάννης Σπιλάνης, ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αιγαίου, που με το Εργαστήριο Τοπικής Νησιωτικής Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου Αιγαίου εκπονεί για λογαριασμό του Δήμου Σερίφου την μελέτη «Βιώσιμη ανάπτυξη στη Σέριφο υπό την αυξανόμενη τουριστική πίεση: μια ολοκληρωμένη προσέγγιση», και ο καθηγητής του ΕΜΠ κος Νικόλαος Μπελαβίλας ο οποίος προΐστατο της μελέτης που εκπόνησε το ΕΜΠ σε συνεργασία με το Δήμο Σερίφου για το «μεγάλο υπαίθριο μουσείο και πάρκο τοπίου».
Κατά την παρουσίασή του ο κος Μπελαβίλας υπέπεσε όμως σε σφάλμα. Δήλωσε κατά λέξη: «Το πρόβλημα της Σερίφου θα μας απασχολήσει τα επόμενα χρόνια πολύ έντονα καθώς ένα μεγάλο λόμπι έχει εμφανιστεί και διεκδικεί 2600 στρέμματα, όλη τη νοτιοδυτική Σέριφο, όλη τη σπουδαία περιοχή των μεταλλείων, για να οικοδομήσει, για real estate και δουλεύουμε εκεί, έχουμε και μία εκδήλωση την άλλη βδομάδα, με το Γιάννη τον Σπιλάνη δίνουμε μία μάχη και νομίζω ότι θα πάει καλά».
Φυσικά όσοι παρακολούθησαν την ημερίδα δεν γνώριζαν πως της μελέτης του ΕΜΠ προηγήθηκε άλλη μελέτη η οποία μάλιστα χρηματοδοτήθηκε από το… «λόμπι»(sic!), η οποία μάλιστα έχει ήδη εγκριθεί και ίσως προλάβει να σώσει τη Σκάλα φόρτωσης στο Μ. Λιβάδι…. (Γιατί το Διοικητήριο το έχει αναλάβει ο Δήμος…).
Μάλιστα… Αλλά το θέμα δεν είναι οι μελέτες… Για να καταλάβουμε, ο καθηγητής (ή οι καθηγητές, αφού το «δουλεύει μαζί με τον Γιάννη τον Σπιλάνη…»), εργαλειοποιούν τις μελέτες τους, για να υποστηρίξουν κάποια πλευρά σε μια διαμάχη μεταξύ του Δήμου Σερίφου και ενός ιδιώτη, για την οποία την τελευταία λέξη προφανώς θα την πει η δικαιοσύνη, ή είναι ιδέα μας; Άρα στο μυαλό του κοινού πολίτη πως να μην περάσει η σκέψη πως όλες αυτές οι μελέτες είναι biased που λένε και οι φίλοι μας οι αγγλόφωνοι, –προκατειλημμένες είναι η κοντινότερη μετάφραση–, και ανατίθενται από τον Δήμο με την συμφωνία να κλείνουν το ματάκι υπέρ του, ώστε να μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την υποστήριξη των επιχειρημάτων του; «Ορίστε κύριοι… Ολόκληρη μελέτη του ΕΜΠ, και το λέει καθαρά…». Και στη συνέχεια να εμφανίζονται σε ημερίδες έγκυροι ακαδημαϊκοί σαν υπέρμαχοι και προστάτες της Σερίφου… Φυσικά όχι αυτόκλητοι, αλλά με «πρόσκληση» της δημοτικής αρχής.
Και ο καθηγητής το ξεκαθάρισε…. Δίνουν μια «μάχη»… Αν το επιχείρημά του είναι πολεμάμε για τη σωτηρία της μεταλλευτικής κληρονομιάς της Σερίφου, είναι έωλο, διότι αφενός και ο… «εχθρός» τους σε αυτή τη «μάχη» που δίνουν, απ’ ότι έχουμε καταλάβει το ίδιο επιδιώκει, και αφετέρου η δημοτική αρχή Σερίφου δεν είναι και ο πλέον κατάλληλος σύμμαχος σε τέτοιου είδους δράσεις με την ολιγωρία που την διακρίνει…
Είναι τελικά όλα δούναι και λαβείν; Πολιτικό παιχνίδι; Ναι, αλλά όποιοι συμμετέχουν σε αυτό δεν μπορούν να βρίσκονται πλέον στο απυρόβλητο, πίσω από την ακαδημαϊκή ουδετερότητα. Όσο έγκυροι και αν είναι, θα πρέπει να υποστούν την δημόσια κριτική, τον αντίλογο και να μπουν στην αντιπαράθεση.
Οι μάχες έχουν και απώλειες…
