Ένα μυθιστόρημα με φόντο το νησί της Σερίφου επανεκδίδεται μετά 12 χρόνια
Δώδεκα χρόνια μετά την πρώτη έκδοση, «Τα τέσσερα χρώματα του καλοκαιριού», του Τεύκρου Μιχαηλίδη, κυκλοφορούν ξανά. Ο συγγραφέας σε μια συνέντευξη μιλά στον για το ερωτικό-μαθηματικό μυθιστόρημά του.
Ποια ήταν η αφορμή για να γραφτεί το μυθιστόρημα «Τα τέσσερα χρώματα του καλοκαιριού», εκδόσεις Ψυχογιός;
Αφορμή για «Τα τέσσερα χρώματα του καλοκαιριού» ήταν η πρόταση ενός ραδιοφωνικού παραγωγού να γράψω μια καλοκαιρινή ιστορία, την οποία αυτός θα δραματοποιούσε και θα τη μετέτρεπε σε audio book. Η ιδέα ναυάγησε επειδή ο παραγωγός δεν βρήκε την αναγκαία χρηματοδότηση, εγώ, όμως, είχα έτοιμο το σκελετό της ιστορίας και δεν ήταν δύσκολο να μετεξελιχθεί σ’ ένα καλοκαιρινό, ερωτικό-μαθηματικό μυθιστόρημα.
Ο τίτλος «Τα τέσσερα χρώματα του καλοκαιριού» είναι συμβολικός ή δηλώνει κάτι κυριολεκτική;
Αφορμή για τον τίτλο ήταν ένα μαθηματικό πρόβλημα, γνωστό ως το «πρόβλημα των τεσσάρων χρωμάτων», που παίζει καθοριστικό ρόλο στη σχέση και τις ενέργειες των δύο βασικών πρωταγωνιστών της ιστορίας. Από την άλλη, τα χρώματα του καλοκαιριού, το γαλάζιο της θάλασσας, το λευκό των αφρών και των κυκλαδίτικων σπιτιών, το κόκκινο της βουκαμβίλιας και του καρπουζιού, το κίτρινο των γαϊδουράγκαθων, σχηματίζουν το πλαίσιο μέσα στο οποίο εξελίσσεται η αφήγηση. Έτσι, ο τίτλος είναι τελικά τόσο συμβολικός όσο και κυριολεκτικός.
Καλοκαίρι του 1970. Ενας νεαρός μαθηματικός φτάνει στη Σέριφο. Πώς φάνταζε τότε ένα καλοκαιρινό ταξίδι στη Σέριφο;
Η δεκαετία του 1970 ήταν μια κομβική δεκαετία για τη Σέριφο. Το κλείσιμο των μεταλλείων είχε οδηγήσει το νησί σε οικονομικό μαρασμό, ενώ το τουριστικό ρεύμα δεν είχε ακόμα κυριεύσει τον τόπο. Έτσι, νιώθει κανείς μια παράξενη γαλήνη, πίσω από την οποία ακούγεται αχνά ο αναβρασμός μιας νέας κατάστασης. Είναι μια φάση μετάβασης, κι αυτές οι περίοδοι παρουσιάζουν για μένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον και -χωρίς πάντοτε να το επιδιώκω συνειδητά- καταφέρνουν συχνά να κυριαρχήσουν στις ιστορίες μου.
Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας γοητεύεται από το νησί και περισσότερο από την Ερνεστίν. Μήπως η θάλασσα μας αφήνει να την απολαύσουμε και να ερωτευτούμε;
Ο πατέρας του πρωταγωνιστή της ιστορίας είχε λάβει μέρος στην αντίσταση κατά των Γερμανών και στη συνέχεια -όπως συνέβη στην πλειονότητα των αντιστασιακών- διώχθηκε, εξορίστηκε και περιθωριοποιήθηκε. Ο γιος του, έχοντας καταφέρει να σπουδάσει, πηγαίνει στη Σέριφο για τις πρώτες διακοπές του. Ο ήλιος, η θάλασσα, η μαγεία του ανεκμετάλλευτου, ακόμα, ελληνικού νησιού συνθέτουν το κάδρο μέσα στο οποίο ερωτεύεται τη γοητευτική και μυστηριώδη Ερνεστίν. Όμως, η νεαρή κοπέλα κρύβει ένα μεγάλο μυστικό…
Η Ερνεστίν ερωτεύεται τον μαθηματικό και του αφηγείται την προσωπική ιστορία της οικογένειάς της. Είναι αυτό που λέμε ότι κάθε οικογένεια έχει να αφηγηθεί τη δική της ιστορία;
Όλοι οι άνθρωποι έχουν τη δική τους ιστορία. Κι όταν οι συμπαντικές συμπτώσεις το επιλέξουν, οι ιστορίες δύο ανθρώπων συναντιούνται και γεννούν μια νέα, μη προβλέψιμη κατάσταση.
Ο πατέρας της Ερνεστίν κρύβει μια μαθηματική ιστορία. Γιατί αυτός ο γρίφος είναι καταλυτικός για την εργατική τους σχέση;
Ας αφήσουμε τον αναγνώστη ν’ ανακαλύψει μόνος του γιατί ο μαθηματικός γρίφος που περιέχεται σ’ ένα πολυκαιρισμένο σημειωματάριο έχει καθοριστική σημασία για την αγνώστου πατρός Ερνεστίν.
Πόσο σημαντικό είναι να επανεκδίδεται ένα πετυχημένο μυθιστόρημα;
«Τα τέσσερα χρώματα του καλοκαιριού» κυκλοφόρησαν για πρώτη φορά, από τις εκδόσεις Πόλις, το 2011. μέσα στην καρδιά της κρίσης. Παρά τις δυσκολίες και την ένδεια εκείνων των χαλεπών καιρών, βρήκαν το δρόμο τους στις βιβλιοθήκες και τις καρδιές πολλών αναγνωστών. Σήμερα, ύστερα από περίπου μία δωδεκαετία, οι εκδόσεις Ψυχογιός ανέλαβαν την επανέκδοσή τους και είμαι εξαιρετικά ευγνώμων γι’ αυτό. Ελπίζω ν’ αγαπηθούν από τους νέους τους αναγνώστες όσο αγαπήθηκαν και από τους παλιότερους. Γιατί το ελληνικό καλοκαίρι, με τα χρώματα και τις οσμές του, έχει κάθε φορά να μας χαρίσει νέες, συναρπαστικές εμπειρίες.
Ποιος είναι ο συγγραφέας
Ο ΤΕΥΚΡΟΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ είναι Κύπριος μαθηματικός και συγγραφέας που δραστηριοποιείται στο χώρο της «μαθηματικής μυθοπλασίας». Εχει εκδώσει οκτώ μυθιστορήματα, μία συλλογή αστυνομικών διηγημάτων, τρία βιβλία επιστημονικής εκλαΐκευσης και δέκα διδακτικά βιβλία Μαθηματικών. Υπήρξε τακτικός συνεργάτης του ηλεκτρονικού περιοδικού «Χάρτης» και είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού «Πολάρ». Έργα του έχουν μεταφραστεί σε οκτώ ξένες γλώσσες. Το μυθιστόρημά του «Αχμές, ο γιος του φεγγαριού» έχει βραβευτεί με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η κινηματογραφική ταινία «Έτερος Εγώ» είναι βασισμένη στο διήγημά του «Περίπτωσις αυτοδικίας» και στηρίζεται στις ιδιότητες των φίλιων αριθμών. Το 2006, η Γαλλική Δημοκρατία του απένειμε τον τίτλο του Chevalier dans I’Ordre des Palmes Academiques. Είναι ιδρυτικό μέλος της ομάδας «Θαλής + Φίλοι» και της Ελληνικής Λέσχης Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας.
(Πηγή: ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ, του Ελπιδοφόρου Ιντζεμπέλη, 13/7/2024)
