Αν και θεωρητικά αποτελεί άλλο ένα Κυκλαδίτικο νησί, η Σέριφος, με τα μεταλλεία και την ένδοξη ιστορία, έχει έναν δικό της, ξεχωριστό χαρακτήρα. Η γη της είναι σμιλεμένη από σίδερο και γρανίτη και το τοπίο της είναι από τα πιο άγρια που μπορεί κανείς να θαυμάσει σε Κυκλαδονήσι. Η συνύπαρξη του άγονου τοπίου και τον υπέροχων παραλιών, –κάποιες από τις ομορφότερες του Αιγαίου, μαγεύει τον επισκέπτη και τον καθιστά δέσμιο της σαγήνης του νησιού.

Το βαθυγάλανο Αιγαίο αγκαλιάζει τη Σέριφο με έναν τρόπο μοναδικό διαμορφώνοντας μια ιδιαίτερα πολυσχιδή μορφολογία με πολλές και ποικιλόμορφες παραλίες. Υπάρχουν τα πάντα: Βραχώδεις ακτές, παραλίες με δουλεμένα, ψιλά βότσαλα, αμμουδιές με χρυσή άμμο (όπως η Ψιλή Άμμος, που το 2003 είχε ανακηρυχθεί καλύτερη παραλία σε πανευρωπαϊκό επίπεδο), όλες με πεντακάθαρα, καταγάλανα νερά. Έτσι, περιμετρικά του νησιού υπάρχουν αμέτρητοι φυσικοί κόλποι, όπως είναι ο όρμος του Λιβαδιού (όπου βρίσκεται και το λιμάνι), του Κουταλά, του Κούντουρου, της Ψιλής Άμμου, του Πλατύ Γιαλού, της Συκαμιάς κ.ά.

Το ανάγλυφο του νησιού χαρακτηρίζεται από λόφους και μικρές κοιλάδες, στις οποίες καλλιεργούνται κάποια οπωροφόρα, εσπεριδοειδή, ελαιόδεντρα, κηπευτικά και αμπέλια. Η κυριαρχία της πέτρας δεν επιτρέπει την ανάπτυξη πλούσιας βλάστησης, αλλά αυτό δεν εμποδίζει την ανάπτυξη μιας σημαντικής χλωριδικής βιοποικιλότητας σε βλάστηση χαρακτηριστική των μεσογειακού τύπου οικοσυστημάτων, κυρίως μακία βλάστηση και φρυγανικά οικοσυστήματα. Φραγκοσυκιές, αστιβές, ρίγανη, το θυμάρι και άλλα μεσογειακά είδη υπάρχουν στις πλαγιές των βουνών..

Η ψηλότερη βουνοκορφή, ο Τρούλος, με υψόμετρο 585μ., βρίσκεται στο κεντρικό τμήμα του νησιού. Άλλα μικρότερα βουνά είναι ο Πετριάς (553μ.), ο Τράχηλος (519μ.) και τα Βάρδα Βουνάκια (432μ.).

Στο νησί υπάρχουν δύο κύρια υδατορρεύματα, ο Λυγαρόλακκος στην βορειοδυτική  πλευρά και το Μαύρο Κλήμα προς τα νότια. Μια πληθώρα από δευτερεύοντα ρεύματα, χείμαρροι και ρυάκια διατρέχουν το νησί ανάμεσα στους πέτρινους όγκους. Στην θέση Στενό, στη ανατολική πλευρά του νησιού υπάρχει ένα φράγμα για τη συλλογή νερού.

Υπάρχουν τρία μικρά νησάκια στο ίδιο νησιώτικο σύμπλεγμα: Το Πιπέρι στα βόρεια, η Σεριφοπούλα στα βορειανατολικά και ο Βους στα ανατολικά,.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό που παίζει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του ιδιαίτερου χαρακτήρα της Σερίφου είναι ο σεβασμός που έχουν επιδείξει διαχρονικά οι κάτοικοί της, οι οποίοι την έχουν οικοδομήσει, σεβόμενοι την παραδοσιακή αρχιτεκτονική με τα ολόλευκα μικρά σπιτάκια με γαλάζια πορτοπαράθυρα, γεγονός έρχεται να δέσει και να τονίσει την άγρια φυσική ομορφιά του νησιού.