Το καμπανάκι για τον τουρισμό

Η Σέριφος μοιάζει να είναι ένα νησί που δεν εκμεταλλεύεται τα συγκριτικά του πλεονεκτήματα. Κάθε καλοκαίρι χιλιάδες επισκέπτες συρρέουν με αποτέλεσμα ο πληθυσμός φτάνει από τους 1.500 περίπου μόνιμους κατοίκους, στο δυσθεώρητο ύψος των 17.000 ανθρώπων.

Μόνο που αυτό δεν είναι απαραίτητο καλό…. Ο μαζικός καλοκαιρινός τουρισμός, όπως έχει αποδειχθεί σε πολλές περιπτώσεις, δεν είναι ότι καλύτερο ούτε για τις προσφερόμενες υπηρεσίες, ούτε για το περιβάλλον – και σε αρκετές περιπτώσεις ούτε για τους ντόπιους! Η Σέριφος λοιπόν –όπως και όλα τα νησιά που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα–, πρέπει να διαφοροποιηθεί από τις υπόλοιπες Κυκλάδες και να ελαττώσει την πίεση που ασκεί ο μαζικός τουρισμός του καλοκαιριού, μετατρέποντάς τον σε ένα ποσοστό σε έναν διασπειρόμενο εποχιακό τουρισμό μέσα στο έτος. 

Μπορεί να το κάνει αυτό;

Η απάντηση είναι ναι, ειδικά η Σέριφος μπορεί. Διότι έχει τα πλεονεκτήματα, απλά λόγω ολιγωρίας των αρμόδιων φορέων δεν τα έχει εκμεταλλευτεί ακόμη.

Το πρώτο θέμα που τίθεται αφορά τις υποδομές. Να ξεκινήσουμε από τη δημοτική συγκοινωνία στο νησί που είναι ανύπαρκτη. Υπάρχει ένα και μοναδικό δρομολόγιο Χώρα-Λιβάδι (λιμάνι), με τα χωριά του νησιού να εξυπηρετούνται με ιδιωτικά μέσα μεταφοράς. Όπως είναι φυσικό, οι καλοκαιρινοί επισκέπτες συνωστίζονται στην ευρύτερη περιοχή της Χώρας και του λιμανιού, περιορίζοντας την επισκεψιμότητα στα χωριά.

default

Αλλά και τα ακτοπλοϊκά δρομολόγια δεν συνδέουν τη Σέριφο με τα δύο γειτονικά Κυκλαδονήσια με αεροδρόμιο, την Πάρο και την Σαντορίνη. Δεν έχουν γίνει κρούσεις από το Δήμο στις ακτοπλοϊκές εταιρείες για κάτι τέτοιο…

Υπάρχουν κι άλλα που παίρνουν βελτίωση… Το Γραφείο Πληροφόρησης του Δήμου δεν δουλεύει τα τελευταία χρόνια, το ενδιαφέρον Μουσείο Ορυκτών και Μεταλλευμάτων δεν έχει σταθερές ώρες λειτουργίας, η ύδρευση χωλαίνει, αφού σε πολλές περιπτώσεις  δεν επαρκεί το δίκτυο και αναλαμβάνουν τα βυτιοφόρα να φέρουν νερό, γεγονός που ανάγεται σε πρόβλημα την καλοκαιρινή περίοδο…. Επίσης εκτός από το φετινό καλοκαίρι που η κυβέρνηση έδωσε οικονομικά κίνητρα, το ίδιο ιατρικό προσωπικό που εξυπηρετεί τους 1.500 κατοίκους, παλεύει το καλοκαίρι να εξυπηρετήσει και τους 17.000! Με αποτέλεσμα την γνωστή ιστορία με την παραίτηση του γιατρού τςη Σερίφου, λόγω κόπωσης και έλλειψης επιδομάτων, όπως στέγασης, σίτισης, μετακίνησης… Και αυτό δεν είναι ακριβώς διαφήμιση για τον τουρισμό του νησιού…

Λες και η Σέριφος πλέει μονάχη της στο Αιγαίο, δίχως καπετάνιο!

Και περνάμε στα ανεκμετάλλευτα ατού του νησιού…, οι σοφοί της Marketing Greece τα ονομάζουν USPs… ήτοι Unique Sales Points!

Η Σέριφος διαθέτει μια ενδιαφέρουσα μεταλλευτική ιστορία. Ιστορικά είναι ταυτισμένη με τα μεταλλεία της. Εδώ έλαβε χώρα η αιματηρή «Μεγάλη Απεργία» των μεταλλωρύχων το 1916, που στάθηκε αφορμή να καθιερωθεί το εργασιακό 8ωρο. Πολλές από τις υποδομές των μεταλλείων έχουν χαρακτηριστεί ιστορικά μνημεία από το ΥΠΠΟ, όπως η εμβληματική Σκάλα φορτοεκφόρτωσης σιδηρομεταλλεύματος στον Κουταλά, το κτίριο του Διοικητηρίου μετά του περιεχομένου του (το οποίο έχει μεταβιβαστεί στον Δήμο Σερίφου με δωρητήριο, τα κτίσματα των εγκαταστάσεων των Μεταλλείων στον Κουταλά (είναι συγκεκριμένα και οριοθετημένα), έξι Κτιριακά συγκροτήματα- κατοικίες Μεταλλωρύχων στην Βαγιά μαζί με τον περιβάλλοντα χώρο τους.

Και όλα αυτά, αντί να τύχουν της δέουσας συντήρησης και προβολής, έχουν αφεθεί στην τύχη τους, έρμαια του παναδαμάτορα χρόνου, να καταρρέουν και να ερειπώνονται… Χαρακτηριστικά, η Σκάλα έχει καταντήσει ένα σκουριασμένο κουφάρι με τη λιθοδομή της βάσης της να αποδομείται σταδιακά, ενώ το Διοικητήριο θυμίζει στοιχειωμένο αρχοντικό…

Και εδώ χάνεται η ευκαιρία να διαθέτει η Σέριφος ένα μοναδικό τουριστικό αξιοθέατο, ένα επισκέψιμο μεταλλευτικό πάρκο, το οποίο θα μπορούσε να προσελκύσει επισκέπτες από κάθε γωνιά της Ευρώπης και όχι μόνον! Aν ανοίξετε έναν ταξιδιωτικό οδηγό του 2009- τον έχουμε στα χέρια μας γι’ αυτό το αναφέρουμε- θα δείτε τους δημοσιογράφους να μεταφέρουν το ίδιο όραμα ακριβώς!

Αλλά και ο καταδυτικός, ο θαλάσσιος, ο αλιευτικός, ο θρησκευτικός, ο περιπατητικός και ο γαστριμαργικός τουρισμός θα μπορούσαν να αποτελέσουν το ιδανικό συμπλήρωμα στις επιλογές βιώσιμων εναλλακτικών μορφών τουρισμού που μπορεί να προσφέρει η Σέριφος. Με αυτούς τους τρόπους θα μπορούσε να προσελκύσει και διαφορετικού οικονομικού προφίλ επισκέπτες από τους καλοκαιρινούς του μαζικού τουρισμού.

Πολλοί κατηγορούν τη δημοτική αρχή για απραξία και ολιγωρία. Το θέμα είναι πως σε πιάνει η ψυχή σου όταν κατεβαίνεις στο Μέγα Λιβάδι και βρίσκεσαι αντιμέτωπος με την αδιαφορία και την εγκατάλειψη… Ίσως και με την ασέβεια για την ιστορία…

Κι έρχονται οριακές στιγμές σαν κι αυτές που η απραξία μεταφράζεται σε συνενοχή!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *