Ένα καρτ-ποστάλ του ’70. Με τις καρέκλες από τις ταβέρνες πάνω στην άμμο. Με τη Χώρα να επιδεικνύεται στην πλαγιά από πάνω, τις ψαρόβαρκες να λικνίζονται, τα μαγαζιά και τα καφέ να ηχούν στο ρελαντί και τη νυχτερινή ζωή όλου του νησιού να βάζει ρολόι για να ξυπνήσει εκεί μετά τα μεσάνυχτα: Τότε που τα ντεσιμπέλ από τα «ελληνάδικα» ξεγλιστράνε μέσα από κλειστές πόρτες. Το Λιβάδι, η έδρα της πρώτης μεταλλευτικής εταιρείας, γνώρισε ακμή από το 1870 μέχρι το 1900, τότε που φόρτωναν στον κόλπο του το σιδηρομετάλλευμα από τα Βουνιά. Τώρα έχει να αντιμετωπίσει τα διλήμματα της αναπόφευκτης ανάπτυξης.
