Ένας ημιπολύτιμος λίθος «σήμα κατατεθέν» του νησιού
Δεν υπάρχει περίπτωση να επισκεφθείτε την Σέριφο και για να μην ακούσετε για τους ημιπολύτιμους λίθους που κρύβει το νησί στα σπλάγχνα του. Μπορεί μάλιστα να έχετε επισκεφθεί και την έκθεση των πετρωμάτων στο Μεγάλο Λιβάδι, όπου θα πήρατε μια μικρή ιδέα για τον ορυκτολογικό πλούτο του νησιού. Το σίγουρο είναι πως ο «σταρ» σε αυτή την παράσταση είναι ο Πράσιος Χαλαζίας Σερίφου, ο οποίος βρίσκεται αποκλειστικά στο νησί και πουθενά αλλού σε όλη την Ελλάδα – και όχι μόνο… Θεωρείται ιδιαίτερα σπάνιος και αυτός που βρέθηκε στο Μεγάλο ή Μία Χωριό εκτίθεται σήμερα στο ορυκτολογικό μουσείο του Παρισιού.
Ο Πράσιος (και όχι πράσινος) Χαλαζίας είναι μια από τις ωραιότερες και πολυτιμότερες ποικιλίες της ομάδας του χαλαζία, η οποία είναι γνωστή και ως Χαλκηδόνιος. Όλοι οι χαλκηδόνιοι είναι μια μορφή χαλαζία. Ο Χαλκηδόνιος που έχει χρώμα πράσινου μήλου, είναι γνωστός ως πράσιος.
Η ονομασία πράσιος, (prasem), προέρχεται από την ελληνική λέξη «πράσο» και είναι γνωστός από τους αρχαίους χρόνους, Ο Ρωμαίος φυσιοδίφης Πλίνιος ο Πρεσβύτερος (23-79μ.Χ.) τον περιγράφει στην εγκυκλοπαίδειά του Naturalis Historia. Οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν τα ωραιότερα δείγματα για να φτιάχνουν αγκράφες με ανάγλυφες παραστάσεις, τα γνωστά καμέο. Μερικά από αυτά τα κομμάτια εκτίθενται σήμερα στα μουσεία. Σε αυτά τα τεχνουργήματα χρησιμοποιούνται τα πιο αστραφτερά δείγματα, γνωστά ως χρυσοπράσιο. Η διαφορά μεταξύ πράσιου και χρυσοπράσιου είναι πολύ μικρή. Έχουν τον ίδιο χημικό τύπο και η λάμψη τους αυξάνεται ανάλογα με την ποσότητα των εγκλεισμάτων νικελίου που περιέχουν. Ο πράσιος φαίνεται λιγότερο λαμπερός από το χρυσοπράσιο γιατί περιέχει λίγο ή καθόλου νικέλιο. Η εμπορική του αξία περιορίζεται επίσης από το γεγονός ότι τα περισσότερα δείγματα είναι ανάμικτα με κομμάτια του μητρικού πετρώματος, με αποτέλεσμα το χρώμα τους να μην είναι ομοιόμορφα έντονο. Περιέργως, αν και το χρυσοπράσιο με ποιότητα πετραδιού έχει μεγαλύτερη αξία, το ορυκτό πράσιος είναι σπανιότερο, γι’ αυτό είναι και περιζήτητο από τους συλλέκτες.
Η προέλευση του ορυκτού
Οι Γεωλογικοί σχηματισμοί που η αρχική τους σύσταση έχει μεταβληθεί από τη θερμότητα και την πίεση λέγονται μεταμορφωμένα πετρώματα. Ο πράσιος Χαλαζίας απαντάται σε ένα μεταμορφωμένο πέτρωμα που λέγεται σκάρν, μια μη καθαρή μορφή ασβεστόλιθου που έχει εξ αλλοιωθεί από τη θερμότητα και έχει αποκτήσει νέο υλικό από εξωτερική πηγή.
Ο πράσιος βρίσκεται συχνά με άλλα ορυκτά όπως ο εδενβεργίτης, ο αιματίτης, ο ελβαϊτης, και ο σιδηροπυρίτης. Έχει βρεθεί κυρίως σε: Αυστρία, Μίνας Ζαράις (Βραζιλία), Δημοκρατία της Τσεχίας, Σέριφο (Ελλάδα), Νήσο Έλβα (Ιταλία), Ουράλια Όρη (Ρωσία), Ζιμπάμπουε, και Αριζόνα και Καλιφόρνια (ΗΠΑ).
Όσοι ασχολούνται με τις ενεργειακές ιδιότητες των κρυστάλλων θεωρούν πως ο πράσιος Χαλαζίας της Σερίφου προκαλεί συναισθήματα συγχώρεσης, αγάπης, ανακουφίζει από το βάρος της προδοσίας και της εγκατάλειψης. Παρέχουν μια ισχυρή και πολύ ευχάριστη ενέργεια, που φέρνει χαρά και απομακρύνει την αρνητικότητα.
Η Ταυτότητα του Πράσιου Χαλαζία Σερίφου
| Ομάδα | Οξείδια. |
| Κρυσταλλικό Σύστημα | Τριγωνικό. |
| Χημικός Τύπος | SiO2 |
| Σκληρότητα | 7 |
| Ειδικό Βάρος | 2,65 |
| Σχισμός | Δεν παρουσιάζει. |
| Θραυσμός | Κογχώδης. |
| Χρώμα | Σμαραγδοπράσινο, πράσινο μήλου, μπλε-πράσινο. |
| Γραμμή Σκόνης | Λευκή. |
| Λάμψη | Υαλώδης. |
| Φωταυγεία (Φθορισμός) | Δεν παρουσιάζει. |
(Με πληροφορίες από το https://gemshow.gr/)
