Επανερχόμαστε στο επίκαιρο και επείγον θέμα του νερού. Όπως ήδη θα γνωρίζετε, στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της 30/4 , τέθηκε προς συζήτηση το θέμα της λειψυδρίας και διατυπώθηκαν δύο προτάσεις:
Μια της αντιπολίτευσης, η οποία πρότεινε να αξιοποιηθεί το υπάρχον νερό του φράγματος με δημιουργία ακόμα ενός πηγαδιού ώστε να φτάσει για φέτος το υπάρχον νερό του φράγματος και μία της δημοτική αρχής που προανήγγειλε μια «διπλή παρέμβαση»:
Θα ζητήσει χρηματοδότηση για ταχυδιϋλιστήριο για την πλήρη αξιοποίηση του νερού στο φράγμα και παράλληλα να ξεκινήσει αφαλάτωση με νερό από γεώτρηση που θα χωροθετηθεί δίπλα στο αντλιοστάσιο λυμάτων στο «Ίσαλος» .
Όσον αφορά το ταχυδιϋλιστήριο, σύμφωνα με το προεκλογικό φυλλάδιο του συνδυασμού του κου Ρεβίνθη, η σύμβαση για τις μελέτες του ταχυδιϋλιστηρίου και των συνοδών έργων έχουν υπογραφεί από τον Αύγουστο του 2022 και η εκτίμηση για την ολοκλήρωσή τους έφτανε μέχρι και τον Δεκέμβριο του 2023. Άρα –και εφόσον δεν έχει ενημερωθεί κανείς για το αντίθετο–, έχουμε κάθε λόγο να υποθέσουμε πως οι μελέτες είναι έτοιμες και βρισκόμαστε στο επόμενο βήμα, να ζητάμε έγκριση και χρηματοδότηση για την υλοποίηση του έργου. Έτσι δεν είναι;
Βέβαια στο ίδιο φυλλάδιο διαβάζω επίσης πως μέχρι τον Δεκέμβριο του 2024 θα έχουν μειωθεί και οι διαρροές του δικτύου στο Δήμο Σερίφου, αλλά επειδή μια εικόνα χίλιες λέξεις, φωτογραφίες και βίντεο από δεξαμενές, άλλα δείχνουν για την πρόοδο του έργου…. Ας ελπίσουμε μέχρι τον Δεκέμβρη να έχει κλείσει και αυτό, διότι η χρηματοδότηση από το Πρόγραμμα «Αντώνης Τρίτσης» έχει εγκριθεί από τον περασμένο Ιούλιο, μαζί με το έργο των Σταθμών Ελέγχου και τους καινούργιους υδρομετρητές. Και είναι… «πολλά τα λεφτά Στέλιο- συγνώμη Άρη…». Πάνω από 2 εκατομμύρια ευρώ!
Τώρα παραμένει μυστήριο η στάση της δημοτικής αρχής να προαναγγέλλει έργα για τη λύση του προβλήματος της ύδρευσης και παράλληλα να βγαίνει επιμόνως στον τύπο να γκρινιάζει περί λειψυδρίας και επερχόμενου κύματος τουριστών το καλοκαίρι. Εκτός αν θέλει να εξασφαλιστεί και σε περίπτωση μεγάλων προβλημάτων να βγει και να πει «εμείς τα λέγαμε»… Φυσικά εσείς τα λέγατε, αλλά αργήσατε κάπως… Αντιθέτως, άλλα νησιά όπως το Καστελόριζο, η Σύρος, η Μήλος, η Ηρακλειά, η Σχοινούσα κ.λπ. φρόντισαν και έλυσαν το θέμα… Και δεν… «τους τη λένε» οι δημοσιογράφοι…
Για την αφαλάτωση, δεν έχουμε να πούμε πολλά… Να σταθούμε σε δύο σημεία:
Από τη μία, είναι μια ακριβή, ενεργοβόρα και περιβαλλοντικά τοξική διαδικασία. Από την άλλη όμως, τα κόστη έχουν μειωθεί δραματικά (από 5 ευρώ περίπου ανά κυβικό μέτρο τη δεκαετία του 2000, σε 50 λεπτά σήμερα), υπάρχει λύση για τη μείωση της αναγκαίας ενέργειας με τη χρήση ΑΠΕ και τέλος σήμερα υπάρχουν μέθοδοι για την επαναχρησιμοποίηση της άλμης, όπως π.χ. η παραγωγή καυστικής σόδας ή υδροξειδίου του νατρίου.
Να σημειώσουμε πληροφοριακά πως, όσον αφορά την παραγωγή άλμης, αποδείχθηκε ότι η αυξημένη αλατότητα, σε συνδυασμό με την αύξηση της θερμοκρασίας λόγω της αλλαγής κλίματος, μπορεί να προκαλέσει μείωση της περιεκτικότητας οξυγόνου στο νερό και τελικά υποξία. Αυτό το υπεραλατόνερο μπορεί να βυθιστεί στον πυθμένα της θάλασσας και να σκοτώσει θαλάσσιους μικροοργανισμούς που είναι ζωτικής σημασίας για ολόκληρη την τροφική αλυσίδα. Επιπλέον, χημικές ενώσεις όπως ο χαλκός και το χλωρίδιο που βρίσκονται στη διαδικασία της προ-επεξεργασίας της αφαλάτωσης, μπορεί να είναι τοξικές για τους οργανισμούς στο νερό υποδοχής.
Δεν ξέρω αν το γνωρίζετε, αλλά η πιο θερμή και ξηρή χώρα της ΕΕ, η Κύπρος, βασίζεται στην αφαλάτωση για το 80% του πόσιμου νερού που καταναλώνει! Και για την ιστορία, η κυπριακή κυβέρνηση προσπάθησε να αναπληρώσει το έλλειμμα νερού που διαπιστώθηκε ήδη από τη δεκαετία τοι 1990, μεταφέροντας νερό από την Ελλάδα, αλλά κόστιζε 10 φορές περισσότερο από ότι η αφαλάτωση.
Οπότε, σε περίπτωση εγκατάστασης μονάδας αφαλάτωσης στη Σέριφο, θα πρέπει η μελέτη να είναι ιδιαίτερα εμπεριστατωμένη και οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις να αντιμετωπιστούν δεόντως. Υπάρχουν όντως σύγχρονα συστήματα αφαλάτωσης που έχουν μειώσει αρκετά το περιβαλλοντικό τους αποτύπωμα.
Θα ήθελα να κλείσω αυτό το άρθρο με το σχόλιο ενός συμπατριώτη Σερφιώτη, όπως το διατύπωσε σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης, μετά το πέρας του Δημοτικού Συμβουλίου, το οποίο παρακολούθησε, και ευχόμαστε να… κάνει λάθος!
«Δεν θα σχολιάσω τις προτάσεις άλλωστε αυτές θα εμφανιστούν πλήρως αποτυπωμένες τελευταία στιγμή ώστε να χαρακτηριστούν έκτακτη ανάγκη για να γίνουν όλα απευθείας ανάθεση …θα πω μόνο ότι και σε αυτό το θέμα απόφαση δεν λήφθηκε προφανώς επειδή ήταν 30 Μαρτίου και η καλύτερη ημερομηνία ήταν 1 Απριλίου …».
