Αφορμή για το παρόν άρθρο είναι η αγωνία μας για το τι μέλλει γενέσθαι με το θέμα ιατρείου και γιατρών στη Σέριφο, διότι οι πληροφορίες μας λένε πως δεν είναι τελικά όλα τα μικρά νησιά στην ίδια μοίρα…
Για τη Σέριφο ξέρουμε πως υπήρχαν κάποια κίνητρα για 2 αγροτικούς γιατρούς (κάρτα σίτισης, στέγαση), αλλά για τους υπόλοιπους; Στο πρόγραμμα με τον απολογισμό του έργου της απερχόμενης δημοτικής αρχής που μοιράστηκε προεκλογικά, το κεφάλαιο «ΥΓΕΙΑ» είναι μάλλον το πιο μικρό… Αναφέρει κατά λέξη «Παροχή οικονομικών κινήτρων για την προσέλκυση ιατρικού προσωπικού», αλλά δεν αναλύει τα κίνητρα και τι ποσά αφορούν. Π.χ., ο Δήμος Σύμης προσφέρει 700 ευρώ για στέγαση στους αγροτικούς γιατρούς και 800 ευρώ στον έναν ειδικευμένο. Ο Δήμος Μυκόνου φέτος θα δώσει 14.000 ευρώ για όλο τον χρόνο στους επικουρικούς και 4.500 ευρώ στους αγροτικούς για στέγαση. Ο Δήμος Ρόδου παρέχει 450 ευρώ τον μήνα για ειδικευμένους επικουρικούς. Η Ρόδος και η Κως είναι τα δύο νησιά όπου δεν υπάρχει πρόβλημα στέγασης.
Ξέρουμε επίσης πως η Περιφέρεια Ν. Αιγαίου δίνει από το 2015 (τουλάχιστον έδινε μέχρι πρόσφατα), 450 ευρώ επίδομα για 3 χρόνια σε νεοδιοριζόμενο γιατρό. (Αλήθεια το πήρε ο γιατρός της Σερίφου όταν πρωτοήρθε;)
Επίσης η κυβέρνηση είχε προαναγγείλει ειδικά φέτος, οι γιατροί που θα μετακινιούνταν το καλοκαίρι για να καλύψουν έκτακτες ανάγκες θα λάμβαναν 1.800 ευρώ μηνιαίως, επιπλέον των τακτικών τους αποδοχών και οι νοσηλευτές 1.200 ευρώ. Και το θέμα είχε κολλήσει επειδή απαγορεύονται ι μετακινήσεις την προεκλογική περίοδο. Μέχρι στο ΣτΕ έφτασε…
Κι όμως το πρόβλημα παραμένει και οι γιατροί σπανίζουν στα νησιά. Τι σημαίνει αυτό; Πως με ημίμετρα δεν γίνεται δουλειά. Τον Ιούνιο, ο διοικητής της 2ης Υγειονομικής Περιφέρειας Πειραιώς και Αιγαίου Χρήστος Ροϊλός, μιλώντας στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» δήλωσε ότι «υπάρχουν νησιά όπου τα ενοίκια είναι απαγορευτικά, όπως π.χ. η Σαντορίνη και η Μύκονος. Υπάρχουν νησιά όπου δεν υπάρχουν καταλύματα, όπως η Μήλος. Και υπάρχουν νησιά όπου παρέχεται δωρεάν στέγη αλλά δεν υπάρχει ενδιαφέρον από τους γιατρούς».
Δηλαδή, προφανώς, τα όποια κίνητρα, είτε είναι προσωρινά, είτε είναι ανεπαρκή…. Οπότε το πρόβλημα δεν φαίνεται να λύνεται κεντρικά. Και το μπαλάκι πέφτει στην τοπική αυτοδιοίκηση.
Σε κάποια νησιά το έχουν λύσει το θέμα… Σε άλλα όχι…. Εμείς που βρισκόμαστε; Κάπου στη μέση!
Ο γιατρός πριν το καλοκαίρι παραιτήθηκε-το θέμα πήρε διαστάσεις στα media-τα δίκαια αιτήματα του ικανοποιήθηκαν και ξαναγύρισε…. Στη Σίφνο το έχουν λύσει το πρόβλημα. Δεν ξέρω πως, αλλά όταν χαλάει η πόρτα ή το αιρκοντίσιον στα παραχωρημένα κτίρια δεν υποχρεούνται οι γιατροί να τα φτιάξουν…. Τα φτιάχνει ο Δήμος.
Μια που μιλάμε για το Δήμο, σε πρόσφατη συνέντευξή του ο Δήμαρχος διαπίστωσε και ο ίδιος τα πρόβλημα στελέχωσης των ιατρείων στα μικρά νησιά. Δήλωσε πως «τα ιατρεία είναι υποστελεχωμένα αφενός, και κατά κανόνα με στελέχη τα οποία δεν έχουν την εμπειρία –όχι τη γνώση, την εμπειρία. Αυτό σημαίνει ότι δημιουργείται ένα καθεστώς ανασφάλειας στη συνείδηση των κατοίκων και ιδίως των μόνιμων, διότι το χειμώνα είναι πιο δύσκολα τα πράγματα, γιατί υπάρχουν οι έντονες καιρικές συνθήκες, απαγορευτικά για τα πλοία, κλπ. Άρα δεν υπάρχει αυτή η αμεσότητα στη μετακίνηση […] Γενικότερα ο τομέας της υγείας στα νησιά και την Περιφέρεια δηλαδή, είναι σε πολύ κακή κατάσταση».
Προφανώς συμφωνούμε με τον δήμαρχο, αλλά οι διαπιστώσεις δεν φτάνουν… Και εφόσον –όπως είπαμε–, το μπαλάκι πέφτει στην τοπική αυτοδιοίκηση πρέπει να υπάρξει δραστηριοποίηση, διότι το καλοκαίρι έφυγε, και το φθινόπωρο ήρθε….Και μαζί με τα μεταναστευτικά πουλιά θα φύγει και το έκτακτο ιατρικό προσωπικό…. Και θα μείνουμε πάλι εμείς κι ο… γιατρός….
Να πάμε για παράδειγμα να μιλήσουμε με την Περιφέρεια. Μπορεί να επεκταθεί το επίδομα πέραν των τριών χρόνων;
Να πάμε στην 2η Υγειονομική Περιφέρεια Πειραιώς και Αιγαίου, να δούμε τι δυνατότητες ενίσχυσης υπάρχουν…. Τρέχει κάποιο σχετικό πρόγραμμα;
Να διεκδικήσουμε (στα σοβαρά, όμως, αυτή τη φορά) το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι»…
Και να δούμε τι θα γίνει με το ακτινολογικό μηχάνημα, το οποίο απλά λέμε πως το έχουμε, αλλά δεν δουλεύει…. (γιατί άραγε;)
Και ίσως και ο Δήμος να σκεφτεί τι ουσιαστικά κίνητρα μπορεί να δώσει, ανεξάρτητα από κεντρική διοίκηση και Περιφέρεια. Δεν είναι απαραίτητο, όταν υπάρχουν Δήμοι δύο ταχυτήτων, να βρισκόμαστε πάντα στη… δεύτερη!
Δεν υπάρχει κανένας λόγος…
