Σίγουρα ένας επισκέπτης που ήρθε αεροπορικώς στης Κυκλάδες, θα αναζητήσει τρόπο να επισκεφθεί και άλλα νησιά εκτός του τόπου άφιξής του. Από Μήλο ή Πάρο γιατί να μην πεταχτώ και στη Σέριφο αν υπάρχει εύκολος τρόπος;
Το «island hopping», δηλαδή ένα επταήμερο στις Κυκλάδες όπου ο ξένος επισκέπτη επισκέπτεται δύο ή και τρία ακόμη νησιά, είναι το νέο trend των διακοπών. Κάτι που μπορεί να είναι απαγορευτικό για τους Έλληνες λόγω των τιμών τόσο των καταλυμάτων όσο και των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων, όχι όμως για τους τουρίστες υψηλού εισοδηματικού επιπέδου
Ο δρ Πυθαγόρας Νάγος, Managing Partner Hospitality Stories, σύμβουλος επιχειρήσεων με ειδίκευση στην επιβατηγό ναυτιλία, στην κρουαζιέρα, στον τουρισμό και ειδικός σύμβουλος στα projects για την κρουαζιέρα στην Ε.Ε., κάνει λόγο για νέες καταναλωτικές τάσεις αναφορικά με τις διακοπές στα ελληνικά νησιά:
Ένα νέο στοιχείο είναι η ισχυρή ζήτηση από ξένους high end επισκέπτες για ιδιωτικές βίλες σε πολλούς top νησιωτικούς προορισμούς. Αυτή αυξάνει εκθετικά τη ζήτηση για πυκνά δρομολόγια με ταχύπλοα κυρίως πλοία, όχι μόνο στους κύριους δρομολογιακούς άξονες, αλλά και μεταξύ νησιωτικών συμπλεγμάτων, όπου αυτοί οι επιβάτες φτάνουν με απευθείας πτήσεις από το εξωτερικό.
Αυτοί οι υψηλού εισοδηματικού επιπέδου επιβάτες, που είτε φτάνουν αεροπορικώς στην Αθήνα είτε στα νησιά, απαιτούν για τις μετακινήσεις τους σύγχρονα πλοία, υψηλού επιπέδου υπηρεσίες εν πλω, καλά εκπαιδευμένα πληρώματα, σύντομο χρόνο ταξιδιού, άρα υψηλές ταχύτητες και για όλα αυτά είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν έναν υψηλότερο ναύλο, που είναι συνάρτηση ζήτησης και προσφοράς.
Πάντως για τα δεδομένα των ξένων επισκεπτών, οι τιμές των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων δεν είναι απαγορευτικές, σε αντίθεση με το ελληνικό πορτοφόλι. Κάτι που δυστυχώς δεν ισχύει για το κόστος της παραμονής στους προορισμούς.
Ενώ ο Έλληνας ταξιδιώτης επιλέγει συνήθως ένα νησί για τις διακοπές του, ο ξένος επισκέπτης θέλει μια εντελώς διαφορετική εμπειρία διακοπών: να εξερευνήσει όσο το δυνατόν περισσοτέρους νησιωτικούς προορισμούς σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Το εξαιρετικά δημοφιλές στους ξένους και μοναδικό στον κόσμο ελληνικό τουριστικό προϊόν «island hopping», σημαίνει το ότι –σε ένα κλασικό επταήμερο διακοπών στις Κυκλάδες– ο ξένος επισκέπτης επισκέπτεται δύο ή και τρία ακόμη νησιά, συνδυάζοντας ένα γνωστό ελληνικό νησί που εξυπηρετείται από διεθνές αεροδρόμιο μέσω απευθείας πτήσεων με άλλα ευρωπαϊκά αεροδρόμια, με μικρότερα κοντινά νησιά που θεωρούνται κρυμμένοι θησαυροί, τα οποία όμως εγγυώνται στον ξένο επισκέπτη μια νέα, αυθεντική εμπειρία της Ελλάδας.
To «island hopping» απαιτεί πολλές συνδέσεις μεταξύ των νησιών με ταχύπλοα κυρίως πλοία.
«Τέτοιες δρομολογιακές συνδέσεις, που ίσως να είναι άγνωστες στον μέσο Ελληνα επισκέπτη, είναι η ικανή και αναγκαία συνθήκη για προωθηθούν τουριστικά οι νέοι αυτοί προορισμοί. Οπότε και πάλι ισχύει ο νόμος προσφοράς και ζήτησης της τιμής του εισιτηρίου, που συνήθως ακριβότερο από την τιμή που θα ίσχυε με βάση καθαρά κριτήρια μιλιομετρικής απόστασης», επισημαίνει ο κ. Νάγος. «Εδώ, είτε το κράτος θα έπρεπε να επιδοτήσει αυτές τις νέες τουριστικά επιθυμητές γραμμές για να αναπτύξει νέους τουριστικούς προορισμούς, πέρα από τα γνωστά στερεότυπα που υποφέρουν από το φαινόμενο του υπερτουρισμού, είτε ο ταξιδιώτης – και ισχύει το δεύτερο.
Οι ακτοπλοϊκές εταιρείες δείχνοντας εξαιρετικά γρήγορα αντανακλαστικά για να καλύψουν αυτήν τη ζήτηση όχι μόνο αυξάνουν τη συχνότητα αυτών των δρομολογίων, κυρίως ενδοκυκλαδικά, αλλά δρομολογούν και μεγαλύτερα και ταχύτερα πλοία.
Και είτε αγοράζουν επιπλέον πλοία είτε συζητούν για νέες παραγγελίες πλοίων για όλο το δίκτυό τους».
(Με πληροφορίες από το άρθρο «Οι νέες τάσεις για διακοπές στα Ελληνικά νησιά», του Μηνά Τσαμόπουλου, εφημερίδα «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ», Κυριακή 31/3/2024)
